Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie aktualizacji Programu polskiej energetyki jądrowej (PPEJ). W dokumencie określono m.in. harmonogram budowy pierwszej elektrowni jądrowej oraz skalę programu.
Przyjęty w 2014 roku Program polskiej energetyki jądrowej określa m.in. role oraz zakres odpowiedzialności instytucji odpowiedzialnych za wdrożenie PPEJ, a także kwestie związane z zapewnieniem bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej. Program zawiera propozycje postępowania z wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi.
Na początku października br. Rada Ministrów przyjęła przedłożoną przez Ministerstwo Klimatu aktualizację Programu PEJ z 2014 roku. Aktualizacja PPEJ zakłada budowę reaktorów jądrowych o łącznej mocy od 6 do 9 GWe, w oparciu o sprawdzone, wielkoskalowe, wodno-ciśnieniowe reaktory jądrowe generacji III i III+ (PWR). Pierwszy z nich miałby ruszyć w 2033 roku. Nowy harmonogram projektu jądrowego przewiduje także wybór technologii w 2021 roku. Kolejnym krokiem miałoby być zatwierdzenie wyboru lokalizacji pierwszej polskiej elektrowni jądrowej, podpisanie umowy z dostawcą technologii i głównym wykonawcą (2022 rok).
Wdrożenie energetyki jądrowej w naszym kraju opiera się na trzech filarach, którymi są: bezpieczeństwo energetyczne, klimat i środowisko oraz ekonomia.
Według dokumentów opracowanych przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (MAEA), wprowadzenie energetyki jądrowej wymaga od 10 do 15 lat prac przygotowawczych. Spółka PGE EJ 1, jako spółka celowa odpowiadająca za przygotowanie procesu inwestycyjnego budowy pierwszej elektrowni jądrowej, rozpoczęła opracowanie Raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (Raport OOŚ) oraz Raportu Lokalizacyjnego. Jednocześnie kontynuowane są badania lokalizacyjne i środowiskowe w dwóch rozważanych wariantach lokalizacyjnych: „Lubiatowo-Kopalino” (gmina Choczewo) oraz „Żarnowiec” (gmina Krokowa i Gniewino).